مدیریت زنجیره تأمین سبز، یکپارچه کننده مدیریت زنجیره تأمین با الزامات زیست محیطی در تمام مراحل طراحی محصول، انتخاب و تأمین مواد اولیه، تولید و ساخت، فرایندهای توزیع و انتقال، تحویل به مشتری و بالاخره پس از مصرف، مدیریت بازیافت و مصرف مجدد به منظور بیشینه کردن میزان بهره وری مصرف انرژی و منابع همراه با بهبود عملکرد کل زنجیره تأمین است. در بررسی اثرات زیست محیطی فعالیت های زنجیره تأمین به تحلیل اثرات محصولات بر محیط زیست به کمک رویکردی کلی نگر (شامل تحلیل دوره عمر محصول از آغاز تا پایان عمر آن) پرداخته می شود.

در این رویکرد کلیه اثرات بوم شناختی (علم عادت و نحوه زندگى موجودات و تعامل آنها با محیط) هر فعالیت در مراحل مختلف عمر محصول مانند مفهوم محصول، طراحی، تهیه مواد خام، ساخت و تولید، مونتاژ، نگهداری، بسته بندی، حمل و نقل و استفاده مجدد محصول اندازه گیری و در طراحی محصول لحاظ می شود.

در چنین شرایطی به عنوان یک نتیجه‏گیری‏ از تغییرات مذکور دریافتند که این تغییرات در طولانی مدت برای مدیریت سازمانشان کافی‏ نیست. آنها باید در مدیریت شبکه همه‏ کارخانجات و شرکت هایی که ورودیهای سازمان‏ آنها را‌به طور مستقیم و غیر مستقیم ‌تأمین‏ می‏ کردند، همچنین شبکه شرکت هایی مرتبط با تحویل و خدمات بعد از فروش محصول به‏ مشتری درگیر می ‏شدند.با چنین نگرشی‏ رویکردهای «زنجیره تامین» و «مدیریت‏ زنجیره تامین» پای به عرصه وجود نهادند.
روز دوشنبه 6 اسفندماه 1397 جلسه ای در خصوص ایجاد گروه پژوهشی زنجیره تأمین سبز به پیشنهاد جناب آقای دکتر یاوری عضو هیأت علمی گروه صنایع، در پژوهشکده محیط زیست دانشگاه قم برگزار شد. رایزنی پیرامون ایجاد این گروه پژوهشی انجام شد و روند اجرا در حال بررسی می باشد.